’n Nota wat deur die Amerikaanse ambassade aan die Internasionale Betrekkingekomitee van die Parlement gestuur is, waarsku Suid-Afrikaanse owerhede dat “…entiteite en individue wat ondersteuning bied, insluitend maritieme dienste aan aangewese entiteite, onderworpe kan wees aan risiko’s van sanksies onder Amerikaanse owerhede”.
“Die besluit deur die ANC-regering om oorlogskepe van Iran by die hawe van Kaapstad aan te dok, het die risiko van sanksies teen Suid-Afrika deur die Weste aansienlik verhoog,” meen Darren Bergman, DA-LP en woordvoerder oor internasionale betrekkinge en samewerking.
“Deur te kies om ’n swaar ekonomiese prys op Suid-Afrikaners te plaas vir sy roekelose steun aan internasionale paria-regimes soos Iran, wys dat die regerende party nie meer in die beste belang van die land optree nie,” meen Bergman.
“Dit kan nie toegelaat word nie en die DA doen ’n beroep op die Internasionale Betrekkinge Komitee om te vra dat Minister Naledi Pandor kom verduidelik waarom hulle toegelaat het dat Iranse oorlogskepe by ’n Suid-Afrikaanse hawe dok ten spyte van waarskuwings van moontlike ekonomiese reperkussies deur die internasionale gemeenskap,” sê Bergmann.
“Dit is skandalig dat ons nou ’n regering het wat alle voorgee van rasionaliteit laat vaar het en aktief Suid-Afrika se beeld in die buiteland in gevaar stel, eers deur te weier om Rusland se aanvalsoorlog in die Oekraïne te veroordeel en nou deur Iranse oorlogskepe toe te laat om by die hawe van Kaapstad aan te dok,” voeg Bergman by.
“Die Iranse regering is nie net ’n reeks misbruiker van menseregte op sy burgers nie, maar dit was vir jare ’n groot destabiliserende mag in die Midde-Ooste en het aktief Rusland se oorlog in die Oekraïne ondersteun deur die verskaffing van militêre hardeware.”
Die Suid-Afrikaanse ekonomie is op lewensondersteuning en ekonomiese sanksies in enige vorm sal tot onvermydelike ineenstorting lei.
“Dit is die prys wat die ANC lank wil hê dat Suid-Afrikaners alles moet dra omdat hy betrekkinge met pariastate wil handhaaf, wie se bydrae tot ons ekonomie weglaatbaar is,” meen Bergman.
“Dit is verstommend om te sien hoe ver die regerende party afgedwaal het van ’n veronderstelde menseregte-gebaseerde buitelandse beleid na een waar die beskerming van Poetin en die Iranse outoritêre regime voorrang geniet. Pandor se verdediging van die wêreld se outoritêre regimes kan nie meer toegelaat word om voort te gaan nie, en sy moet nou rekenskap gee van haar rampspoedige standpunt oor buitelandse beleid.”